Był F1, P1 i teraz jest… W1. Zadaniem nowego McLarena jest rywalizacja z hipersamochodem Ferrari.
Tonale punktuje w dziedzinie technologii i designu, ale brakuje jej drapieżności Giulii i Stelvio.
Z jednej strony nowa Alfa Romeo Tonale Speciale to 280-konna, napędzana na cztery koła Alfa nowej generacji z intrygującym napędem, więc musi zainteresować każdego, kto lubi prowadzić. Z drugiej jednak strony jest to kompaktowy crossover w dużym stopniu spokrewniony z Jeepem Compassem 4xe. A czym jest Jeep Compass 4xe? No właśnie. Być może powinienem postawić inne pytanie - czy poza romantyzmem związanym z nazwą “Alfa Romeo” jest się czym ekscytować?
Na pierwszy rzut oka specyfikacja wygląda zachęcająco, ale wystarczy nieco dłuższa analiza, aby zgasić początkowy zapał. Speciale to premierowa edycja hybrydy plug-in Tonale (dostępna również w wersjach Super, Ti i Veloce). Kosztuje minimum 236 500 zł i jest wyposażona w sportowe dodatki, takie jak 20-calowe felgi, błyszczące czarne detale nadwozia i czerwone zaciski hamulcowe Brembo. Moc 1.3-litrowego silnika benzynowego (180 KM) trafia na przednie koła, a tylna oś jest napędzana 122-konnym motorem elektrycznym o momencie obrotowym 250 Nm. Razem silniki generują nawet 280 KM, a Alfa deklaruje przyspieszenie do 100 km/h w 6,2 s. Na baterii auto pokonuje do 80 km z prędkością do 135 km/h (całkowity zasięg wynosi 600 km), a prędkość maksymalna wynosi 206 km/h. Auto waży 1835 kg i rozmiarami jest mocno zbliżone do BMW X1.
Plusem jest to, że Tonale na wielu płaszczyznach wygląda jak produkt wysokiej jakości. W kabinie jest kilka mniej przyjemnych materiałów, ale ogólnie dominuje wrażenie przebywania w czymś innym i świeżym. Nie ma też poczucia, że poświęcono tu jakość spasowania czy wykończenie na rzecz oszczędności. Podstawowe zadania Tonale wykonuje bez zarzutu - na przykład jest praktyczna, a zasięg elektryczny w realnych warunkach wynosi sensowne 55-60 km.
Pod kątem dynamiki jazdy Alfa wywołuje jednak mieszane uczucia. Lubię jej nieco twardą, sportową charakterystykę tłumienia (na 20-calowych felgach), która dopiero przy wyższej prędkości zamienia się w idealną płynność. Jednak niebywale szybka i lekka przekładnia kierownicza to spore niedociągnięcie. Jestem pewny, że zamysłem inżynierów było odtworzenie zwinności i wrażliwości na ruchy kierownicą znanej z innych modeli Alfy, ale w rezultacie tak bardzo brakuje czucia, a układ kierowniczy jest tak nadaktywny, że Tonale Speciale trudno jeździć płynnie. Taka charakterystyka nie pasuje też do kalibracji podwozia, które jest przyzwoite, ale nie aż tak ostre i czułe, żeby nadążyć za ruchami kierownicy.
Mały, turbodoładowany silnik pracuje dokładnie tak, jak mały turbodoładowany silnik powinien. Miło się wkręca na obroty, za to nieustannie musi toczyć batalię z masą, i nawet ze wsparciem elektryczności. Tonale rzadko daje znać, że ma aż 280 KM. Należy jednak zauważyć, że nasz samochód nie był wyposażony w zawieszenie DSV (Dual Stage Valve) , które w Polsce jest dostępne jako standard jedynie w wersji Veloce. Być może wtedy prowadzenie byłoby lepsze, a kierowca czułby się bardziej usatysfakcjonowany. Bez tego systemu nawet zmiana trybu jazdy z Advanced Efficiency na Natural i Sport nie przynosi rezultatu - Tonale nigdy nie daje poczucia działania w pełnej harmonii z kierowcą.
W kwestii balansu Tonale jest poprawna, ale i tak czuć sporą masę auta w zakrętach. Nie pomaga tutaj nawet zaawansowany system napędowy e-AWD. Sama integracja obu silników - spalinowego i elektrycznego - jest bardzo dobra, ale Speciale jest samochodem wybitnie przednionapędowym, choć nie pozbawionym imponującej trakcji. Szczerze, to nie jest wóz którym chce się szarpać. Jest to samochód idealnie wpisujący się w swoją rolę, ale w żadnym aspekcie nie przewyższa swojego segmentu.
Czy to duży problem? Dla tych, którzy chcą nieoczywisty codzienny środek transportu dla rodziny okraszony włoskim smakiem, zapewne nie. Tonale wygląda dobrze (chociaż nie jest tak wysmakowana z wyglądu jak Stelvio), w kwestiach praktycznych wypada bardzo przyzwoicie i jest na tyle dobrze wykonana, że nie musisz tęsknić za niemiecką jakością segmentu premium. Jest to ciekawy sposób na pierwsze zapoznanie z włoskim designem motoryzacyjnym. Nawet system inforozrywki działa szybko i intuicyjnie. Szkoda tylko, że Tonale nie ma tego sportowego szlifu jaki da się zauważyć w Giulii i Stelvio.
Był F1, P1 i teraz jest… W1. Zadaniem nowego McLarena jest rywalizacja z hipersamochodem Ferrari.
Maro Engel raz jeszcze zasiadł za kierownicą hypercara AMG z silnikiem F1 i ustanowił czas 6:29,09.
Ducati Multistrada Pikes Peak V4 ocieka sportem, dzięki wprowadzonym innowacjom i nowemu zawieszeniu Öhlins.
Czytelnicy wybierają cel, my ruszamy w drogę – te proste zasady zmieniły się dla nas w wymarzoną przygodę.
Zrodzone z marzeń – to określenie doskonale opisuje najwyższej klasy inwestycje tworzone przez Archicom Collection.
992.2 GT3 może mieć tylne fotele z Isofixem, ale kluczowy w nim jest wolnossący bokser z manualem.
Wygląda na to, że Toyota testuje nowego halo-cara przeznaczonego na drogi i do wyścigów.
Zaprezentowana jako koncept w 2023 roku Honda Prelude weszła w fazę testów drogowych.
Nadjeżdża najmocniejsze drogowe Ferrari w historii. Czy flagowe F80 będzie lepsze niż McLaren W1?
Według producenta RML P39 z dużą przewagą pokona obecne 911 GT3 RS na torze Nürburgring.
Szef GM Mark Reuss osobiście rozpędził nową 1079-konną Corvette ZR1 do jej prędkości maksymalnej.
Alpine zaprezentowało kolejny prototyp Alpenglow, tym razem z wodorowym V6 twin turbo o mocy 750 KM.
Najnowszy elektryczny crossover Renault wprost nawiązuje do “czwórki” z 1961 roku.
Większa moc, większy docisk, większa cena; na salonie w Paryżu debiutuje nowe Alpine A110 R Ultime.
Limitowany DB12 Goldfinger powstał z okazji sześciu dekad współpracy Aston Martina z Jamesem Bondem.
Na salonie w Paryżu debiutują dwa nowe modele Mini John Cooper Works - Hatch i crossover Aceman.